Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III AUa 1879/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Łodzi z 2013-09-10

Sygn. akt: III AUa 1879/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Naze (spr.)

Sędziowie: SSA Lucyna Guderska

SSO del. Ewa Nowakowska

Protokolant: stażysta Przemysław Trębacz

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r. w Łodzi

sprawy U. H. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą U. H. - Agencja Ochrony Mienia (...) przy udziale zainteresowanego Z. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w Ł.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniu i zapłatę składek,

na skutek apelacji U. H.

od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2012 r., sygn. akt: VIII U 2447/12;

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 1879/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 9 ust. 4a, art. 13 pkt 2, art. 36 ust. 1, 2, 4 i 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 28 ust. 2 i 3, art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz art. 66 ust.l lit. e i art. 81 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wymierzył podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, chorobowe, wypadkowe oraz zdrowotne z tytułu wykonywania przez Z. C. umowy zlecenia u płatnika składek U. H. – Agencji Ochrony Mienia z siedzibą w P. w okresie od grudnia 2007 roku do stycznia 2009 r. w wysokości: w grudniu 2007 roku - 450,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 390,33 zł, w styczniu 2008 roku - 926,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 821,73 zł, w lutym 2008 roku - 1.148,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 1.018,74 zł, w marcu 2008 roku - 900,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 798,66 zł, w kwietniu 2008 roku - 920,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 816,41 zł, w maju 2008 roku - 832,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 738,32 zł, w czerwcu 2008 roku - 868,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 770,26 zł, w lipcu 2008 roku - 938,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 832,38 zł, w sierpniu 2008 roku - 970,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 860,78 zł, we wrześniu 2008 roku - 940,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 834,16 zł, w październiku 2008 roku - 691,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 613,19 zł, w listopadzie 2008 roku -874,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 775,59 zł, w grudniu 2008 roku - 922,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 818,18 zł, w styczniu 2009 roku - 1.018,00 zł na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, a na ubezpieczenie zdrowotne - 903,37 zł.

Od powyższej decyzji odwołała się w dniu 11 czerwca 2012 roku U. H. zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej uchylenie oraz o nie obciążanie jej jako płatnika obowiązkiem uiszczenia składek na ubezpieczenie społeczne Z. C..

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2012 r. Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie,

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca - U. H. prowadziła w okresie od dnia 7 października 1996 r. do dnia 3 sierpnia 2011 r. działalność gospodarczą pod firmą (...). Przeważającym przedmiotem działalności, zgodnie ze zgłoszeniem, była działalność detektywistyczna i ochroniarska. Siedziba firmy mieściła się przy ul. (...) w P.. Zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez U. H. obejmował teren całego kraju, a jako miejsce wykonywania działalności odwołująca wskazała siedzibę jej firmy oraz inne stałe miejsca.

Przeprowadzone w 2006 r. przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz przez Państwową Inspekcję Pracy okresowe kontrole nie wykazały żadnych nieprawidłowości w zakresie rzetelności obliczania, potrącania i opłacania składek, do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, ani w zakresie zgłaszania przez płatnika składek osób u niego zatrudnionych do ubezpieczeń społecznych i do ubezpieczenia zdrowotnego.

Zatrudniani przez U. H. na podstawie umowy zlecenia w okresie od stycznia 2007 r. do grudnia 2009 r. w prowadzonej przez nią Agencji Ochrony Mienia (...) emeryci wywodzący się ze służb mundurowych, którzy nie posiadali innych tytułów do ubezpieczeń społecznych, nie byli przez odwołującą jako płatnika składek zgłoszeni do żadnego z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, tj. emerytalnego i rentowego oraz wypadkowego. U. H. jako płatnik składek odprowadzał jedynie w wymienionym okresie w przypadku zleceniobiorców będących emerytami służb mundurowych składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Odwołująca uważała, że zatrudnieni przez nią na podstawie umowy zlecenia emeryci mundurowi podlegali w w/w okresie jedynie na zasadzie dobrowolności ubezpieczeniom społecznym. W związku z tym odwołująca z tytułu umów zlecenia zawartych z takimi osobami odprowadzała składki na w/w ubezpieczenia społeczne tylko jeśli, któryś ze zleceniobiorców - emerytów mundurowych tego chciał.

W styczniu, lutym i marcu 2011 r. ZUS przeprowadził kontrolę okresową w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania, potrącania i opłacania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek i wpłat. Stwierdzono w ramach tej kontroli, że U. H. jako płatnik zawarła w dniu 17 listopada 2007 r. ze Z. C. umowę zlecenia na mocy której zleceniodawca zlecił, a zleceniobiorca przyjął do wykonania w terminie od dnia 19 listopada 2007 r. do dnia 22 stycznia 2009 r. czynności ochrony powierzonych obiektów. Strony ustaliły w umowie zlecenia, że zakres wzajemnych praw i obowiązków określony został w Zakresie Obowiązków Służbowych, z którymi zleceniobiorca zapoznał się przed przystąpieniem do wykonywania czynności, a do innych spraw nieuregulowanych w w/w zakresie obowiązków mają zastosowanie przepisy k.c. W toku postępowania kontrolnego ustalono, że Agencja Ochrony Mienia (...) świadczyła usługi i działała na terenie całego kraju, a ochrona powierzonych obiektów realizowana była przez osoby, z którymi zawarto umowy zlecenia. Wobec powyższego organ rentowy stwierdził, że umowa zlecenia była wykonywana przez Z. C. w miejscu prowadzenia działalności płatnika składek. Organ rentowy ustalił, że Z. C. miał ustalone prawo do emerytury wojskowej. Kontrola wykazała, że Z. C. w okresie od grudnia 2007 r. do lutego 2009 r. nie posiadał innych tytułów do ubezpieczeń społecznych. Wobec powyższego organ rentowy stwierdził, że Z. C. spełniał warunki do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi, rentowymi i wypadkowymi w kontrolowanym okresie od dnia 19 listopada 2007 r. do dnia 22 stycznia 2009 r. Jednocześnie organ rentowy stwierdził, że płatnik składek błędnie ustalił stopę procentową na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od kwietnia 2008 r. do marca 2009 r. w wysokości 1,80% i w okresie od kwietnia 2009 r. do grudnia 2009 r. w wysokości 1,67%, podczas gdy według identyfikatora (...) o numerze (...) w klasyfikacji grup działalności płatnik plasuje się w grupie „obsługa nieruchomości, wynajem, nauka i usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" a zatem składka na ubezpieczenie wypadkowe określona jest w wysokości 1,20%. Ponadto ustalono, że w okresie objętym kontrolą płatnik składek za ubezpieczonego Z. C. zadeklarował podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości innej niż wynikające z obowiązujących w tym zakresie przepisów tzn. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne nie zostały pomniejszone o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe finansowane przez ubezpieczonych.

W okresie od grudnia 2007 r. do stycznia 2009 r. Z. C. z tytułu umowy zlecenia zwartej z odwołującej w dniu 17 listopada 2007 r. przysługiwała płaca zasadnicza w wysokości: w grudniu 2007 roku - 450,00 zł, w styczniu 2008 roku - 926,00 zł, w lutym 2008 roku - 1.148,00 zł, w marcu 2008 roku - 900,00 zł, w kwietniu 2008 roku - 920,00 zł, w maju 2008 roku - 832,00 zł, w czerwcu 2008 roku - 868,00 zł, w lipcu 2008 roku - 938,00 zł, w sierpniu 2008 roku - 970,00 zł, we wrześniu 2008 roku - 940,00 zł, w październiku 2008 roku - 691,00 zł, w listopadzie 2008 roku -874,00 zł, w grudniu 2008 roku - 922,00 zł, w styczniu 2009 roku - 1.018,00 zł. Odwołująca zgłosiła Z. C. od dnia 17 listopada 2007 r., jako zleceniobiorcę mającego ustalone prawo do emerytury wojskowej, jedynie do ubezpieczenia zdrowotnego. Innych składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy zlecenia z wymienionym zleceniobiorcą odwołująca nie odprowadzała.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd pierwszej instancji uznał odwołanie za nieuzasadnione. Przywołał art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych regulujące kwestię podlegania ubezpieczeniom społecznym osób fizycznych wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Zaznaczył, że zgodnie z treścią art. 9 ust. 4a ustawy osoby te, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy. Podkreślił, że zgodnie z treścią art. 36 ust. 1 ustawy systemowej każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych., co w tym przypadku należy do obowiązków płatnika składek. Wskazał następnie na art. 28 ust. 2 i art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków dot. ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe. Przywołał również art. 66 ust. 1 lit. e i art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych regulujący kwestię podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu. Dokonując merytorycznej oceny odwołania skarżącej Sąd Okręgowy zauważył, że nie kwestionowała ona faktu, że we wskazanych okresach nie odprowadzała obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne w przypadku Z. C.. Podkreślała natomiast, że nie miała takiego obowiązku bowiem według art. 6 ust. 3 emeryci wywodzący się ze służb mundurowych podlegali ubezpieczeniom społecznym dobrowolnie. Twierdziła także, że zleceniobiorcy nie wykonywali umowy zlecenia w miejscu prowadzenia działalności zleceniodawcy. Kwestionowała też prawidłowość ustalonej przez organ rentowy stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od kwietnia 2007 r. od marca 2009 r. oraz od kwietnia 2009 r. do grudnia 2009 r. w wysokości 1,20%. Odnosząc się do tych zarzutów Sąd pierwszej instancji przedstawił rys historyczny przepisów regulujących sytuację osób mających ustalone prawo do renty lub emerytury, które zawarły umowę zlecenia. Zauważył, że z dniem 1 października 2003 r. uchylony został art. 6 ust. 3 ustawy systemowej, na który powoływała się odwołująca. Jednocześnie ustawą nowelizującą z 23 grudnia 1999 r. do art. 9 ustawy systemowej dodano ust. 4a i 4b, wprowadzając obowiązek ubezpieczenia społecznego osób, które mając ustalone prawo do emerytury bądź renty, wykonują zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia. Zgodnie z art. 9 ust. 4a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoba o statusie emeryta lub rencisty, nie pozostająca w stosunku pracy, lecz wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia, z tytułu tej umowy podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, a ubezpieczenie chorobowe ma charakter dobrowolny. W razie wykonywania umowy zlecenia w siedzibie lub miejscu działalności podmiotu zawierającego umowę, tj. zleceniodawcy, powstaje wówczas także obowiązek ubezpieczenia wypadkowego. Na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych umowa taka rodzi również obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego. Zatem zleceniobiorca, który ma ustalone prawo do renty lub emerytury, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostaje w stosunku pracy. Przy czym pojęcie emerytury czy renty należy odnosić zarówno do świadczeń z ZUS, KRUS jak i pobieranych z tytułu pełnionej służby. Tym samym emeryt wojskowy zatrudniony na podstawie umowy zlecenia podlega obowiązkowo następującym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu i rentowemu, a wypadkowemu - jeżeli umowa zlecenia jest wykonywana przez zleceniobiorcę w siedzibie lub miejscu prowadzenia działalności przez zleceniodawcę, natomiast na zasadzie dobrowolności podlega ubezpieczeniu chorobowemu. Obowiązkowe jest dla niego ubezpieczenie zdrowotne.

Odnosząc się do zarzutu skarżącej, że Z. C. wypełniał swoje obowiązki poza siedzibą firmy, a tym samym nie podlegał obowiązkowemu ubezpieczeniu wypadkowemu, Sąd Okręgowy zauważył, że art. 12 ust. 3 do chwili jego skreślenia, tj. do 31 grudnia 2009 r., stanowił wyjątek od ogólnej zasady, że zleceniobiorcy podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia wykonywania pracy do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy. Przewidywał on, że nie podlegali ubezpieczeniu wypadkowemu zleceniobiorcy jeżeli wykonywali pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy. Przy czym pojęcie "miejsce prowadzenia działalności" używane przez ten przepis nie jest równoznaczne z określeniem miejsca prowadzenia działalności uwidocznionym w ewidencji działalności gospodarczej, czy rejestrze przedsiębiorców, tak jak to błędnie rozumie odwołująca. U. H. zeznała, że zakresem działalności obejmowała cały kraj. Nadto jej firma świadczyła usługi na terenie całego kraju, co wynika z koncesji a w umowie zlecenia strony zapisały, że zleceniobiorca będzie wykonywał czynności ochrony powierzonych obiektów. Powyższe świadczy niewątpliwie, że powierzenie przez odwołującą wykonywania określonych czynności w imieniu i na rzecz zleceniodawcy na zindywidualizowanym terenie stosownie do wskazówek zlecającego oznaczało w konsekwencji rozciągnięcie pojęcia miejsca wykonywania działalności zleceniodawcy również na miejsce, w którym usługi były faktycznie przez zleceniobiorcę wykonywane. W takiej zaś sytuacji zleceniobiorca podlegał, wbrew wywodom odwołującej, obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu. W tym zakresie Sąd Okręgowy przytoczył wywody wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z 7 stycznia 2011 r.

Sąd zauważył na koniec, że zaskarżona decyzja stwierdza jedynie podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom i określa podstawę wymiaru składki, a nie zadłużenie odwołującej. Skarżąca nie kwestionowała przy tym wskazanych przez organ rentowy miesięcznych podstaw wymiaru składek.

Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżyła U. H. apelacją w całości wnosząc o jego uchylenie i ponowne rozpoznanie sprawy.

W uzasadnieniu odwołująca podkreśliła, że obowiązkowi podlegania ubezpieczeniom społecznym podlegają tylko ci emeryci mundurowi, którzy rozpoczęli służbę w resortach mundurowych po 1 stycznia 1999 roku. Nadto wskazała, że wcześniejsze kontrole przeprowadzone w jej firmie nie wykazały nieprawidłowości w zakresie naliczania składek na ubezpieczenia społeczne. Powołała się także na zasadę ochrony praw nabytych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie odnosi skutku, gdyż rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji jest prawidłowe.

Istotą problemu, który występuje w niniejszej sprawie, jest czy osoba świadcząca pracę na podstawie umowy zlecenia w spornym okresie, to jest od listopada 2007 r. do stycznia 2009 r., zobligowana była do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Zdaniem Sądu drugiej instancji, Sąd pierwszej instancji zasadnie przyjął, że umowa zlecenia zawarta przez Z. C. z odwołującą spowodowała objęcie zainteresowanego obowiązkiem opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie art. 9 ust. 4a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.). Sąd Okręgowy przytoczył cały rys historyczny obowiązywania przepisów prawnych dotyczących odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne, którego obecnie Sąd Apelacyjny nie będzie powtarzał, podkreślając jedynie, że w pełni podziela przedstawioną tam argumentację. Sąd pierwszej instancji wskazał również przepisy, które obligowały odwołującą do odprowadzenia tychże składek w związku z zatrudnieniem zainteresowanego, będącego emerytem mundurowym, na podstawie umowy zlecenia. Na podstawie treści art. 9 ust. 4a cytowanej ustawy Sąd pierwszej instancji trafnie przyjął, że „osoby mającej ustalone prawo do emerytury lub renty", którym posługuje się ten przepis, należy odnieść zarówno do osób mających prawo do emerytury lub renty z ZUS-u. KRUS-u. jak również do osób mających prawo do świadczeń emerytalnych z tytułu pełnionej służby. Co podkreślał Sąd Okręgowy art. 6 ust. 3, na którym odwołująca opierała swą argumentację został uchylony i nie może stanowić podstawy do twierdzenia, że odmienna sytuacja dotyczy dawnych pracowników służb mundurowych, którzy w dniu wejścia w życie ustawy systemowej pozostawali w służbie. Zatem jedynym wyjątkiem jest sytuacja gdy emeryt/rencista prowadzili działalność gospodarczą, bądź też byli zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, co nie miało miejsca w okolicznościach rozpatrywanej sprawy. Co więcej, w razie wykonywania umowy zlecenia w siedzibie lub miejscu działalności podmiotu zawierającego umowę, powstawał także .obowiązek opłacenia składki na ubezpieczenie wypadkowe. Sąd Apelacyjny podziela również ocenę Sądu pierwszej instancji, że zainteresowany z tytułu wykonywania przedmiotowej umowy zlecenia winien zostać objęty również ubezpieczeniem wypadkowym, jako że świadczył prace na zindywidualizowanym terenie stosownie do wskazówek zlecającego. Sąd drugiej instancji podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, że zleceniobiorca, który w spornym okresie wykonywał prace w miejscach wynikających ściśle ze zleceń zleceniodawcy, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu wypadkowemu na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 roku.

W ocenie Sądu Apelacyjnego powoływanie się przez apelująca na zasadę ochrony praw nabytych jest całkowicie niezasadne w realiach niniejszej sprawy, w której nie doszło do zniesienia jakiegokolwiek prawa, które nabyła odwołująca. Nie jest takim prawem stan, w którym w związku z takim a nie innym brzmieniem przepisów w pewnym okresie czasu dana kategoria osób – zleceniobiorców będących emerytami mundurowymi – nie była „oskładkowana”. Co można przy tym zauważyć w momencie zawierania stosunku prawnego łączącego odwołującą i zainteresowanego zasada powyższa już od dłuższego czasu nie obowiązywała w systemie prawnym.

Konkludując, Sąd pierwszej instancji trafnie uznał, że zachodzą podstawy do objęcia zainteresowanego Z. C. obowiązkiem opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu wykonywania umowy zlecenia na rzecz płatnika U. H.. Prawidłowo przy tym Sąd ten zauważył, że zaskarżona decyzja ZUS nie wymierza wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe, a jedynie podstawę tej składki.

Kierując się wskazaną argumentacją Sąd Apelacyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 385 k.p.c., nie podzielając zarzutów apelacyjnych i nie znajdując podstaw, które należałoby wziąć pod rozwagę z urzędu, oddalił apelację jako bezzasadną.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Szubska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Naze,  Lucyna Guderska ,  Ewa Nowakowska
Data wytworzenia informacji: