Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Łodzi

W swych wcześniejszych orzeczeniach, tj. wyroku z 30 maja 2013 r., C -397/11, nb. 47-48 Trybunał uznał, że tam(...)

Prędkość, z jaką poruszał się samochód P. w momencie uderzenia w pieszą wynosiła 47 km/h. (...)Porównując odległość, w jakiej znajdował się samochód P. od toru ruchu pieszej, w chwili wkroczenia pieszej na jezdnię (40,6 m), z odcinkiem drogi niezbędnym do zatrzymania samochodu P. z prędkości 47 km/h (32,9 m) można określić,(...)(...)Prowadząc dalsze rozważania Sąd Okręgowy wskazał, że prędkość samochodu marki P. w chwili uderzenia pieszej wynosiła 47 km/h. (...)Droga była oświetlona, a prędkość z jaką się poruszał ok. 47 km/h pozwalała mu się bezpiecznie zatrzymać, gdyby w odpowiednim czasie podjął decyzję o zahamowaniu.

Trzeba wszak dostrzec i to, że powódka w chwili dokonania darowizny miała zaledwie 47 lat, a powód 55 lat.

W takiej sytuacji złożonego przez powodów oświadczenia woli nie można - rzecz jasna - uznać za wynik błędu, lecz za wynik nietrafnego przewidywania (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 października 1997 r., III CKN 214/97, OSNC 1998, nr 3, poz. 47).

C-932/19), a ewentualnie art. 385 1 § 2 k.c. w zw. z art. 65 § 1 i 2 k.c. oraz art. 24 i 32 Ustawy o Narodowym Banku Polskim w zw. z uchwałą nr 47/2007 Zarządu NBP z 18.12.2007 r. zmieniającą uchwałą 51/2002 Zarządu NBP z dnia 23.09.2002 r. (Dz.

(...)40, art. 41 i art. 47 ).

(...)OSP 2010, z. 5, poz. 47; wyrok SN z dnia 4 lutego 2008 r., III KK 349/07 , Biul.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. , gdyż powód jest w trudnej sytuacji materialnej. /wyrok z uzasadnieniem k. 42-47/ Apelację od powyższego wyroku złożył powód, który zaskarżył orzeczenie w zakresie punktu 1.