Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Łodzi

POSTANOWIENIE

Dnia 18 marca 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSA Krystyna Golinowska (spr.)

Sędziowie: SA Alicja Myszkowska

SO (del) Dariusz Limiera

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 marca 2015 roku w Ł.

sprawy z wniosku J. P. Wyborczego Komitetu Wyborczego Wyborców Razem J. B.

z udziałem Komisarza Wyborczego w P. oraz Przewodniczącego Gminnej Komisji Wyborczej w K.

w przedmiocie protestu przeciwko ważności wyborów do Rady Gminy K.

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 31 grudnia 2014 roku

sygn. akt I Ns 223/14

postanawia :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 364/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 31 grudnia 2014 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim pozostawił bez dalszego biegu protest wyborczy wniesiony przez J. P. Wyborczego Komitetu Wyborczego Wyborców Razem J. B. przeciwko ważności wyborów do Rady Gminy K..

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że wniesiony protest nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 392 § 2 Kodeksu wyborczego. Zgodnie z powyższym przepisem wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Na uzasadnienie protestu wnioskodawca powołał się na dopuszczenie się przez R. K. kandydata na radnego Rady Gminy K. w okręgu wyborczym nr 3 przestępstwa przeciwko wyborom określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego polegającego na udzieleniu korzyści majątkowej lub osobistej osobie uprawnionej do głosowania, które to naruszenie, zdaniem wnioskodawcy, miało wpływ na wynik wyborów do Rady Gminy K. w okręgu wyborczym nr 3 i na wybór Wójta Gminy K.. Wnoszący nie wskazał żadnych dowodów, na których opiera podniesione zarzuty co do tego, że jeden z kandydatów na radnego dopuścił się przestępstwa z art. 250 a k.k. ani nie wykazał związku tych naruszeń z ważnością wyborów. Sąd Okręgowy stwierdził, że nie może stanowić podstawy protestu ogólnikowe stwierdzenie, niepoparte żadnymi dowodami, że doszło do popełnienia przestępstwa. Sąd meriti podkreślił również, że jako podstawę protestu wnoszący wskazał wyłącznie zarzut dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom. Nie ma znaczenia okoliczność, że skarżący w uzasadnieniu protestu powołał się również na swoje przekonanie, iż w trakcie wyborów samorządowych na terenie powiatu (...) doszło do licznych naruszeń przepisów Kodeksu wyborczego, w tym nieprawidłowości w postaci udziału w obwodowej komisji wyborczej osoby nieuprawnionej oraz nieścisłości w protokole Gminnej Komisji Wyborczej w K. dotyczących ilości wydanych kart do głosowania i kart wyjętych z urn.

W tych warunkach, Sąd I instancji uznał, że na zasadzie art. 393 § 2 Kodeksu wyborczego, należało pozostawić protest bez dalszego biegu.

Zażalenie od powyższego orzeczenia wniósł wnioskodawca, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, bądź zmianę i uwzględnienie protestu.

Skarżący podniósł, że protest wyborczy wskazywał na dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalenie wyników głosowania lub wyników wyborów oraz naruszenia przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów mającego wpływ na wynik wyborów do Rady Gminy w K. w O. Wyborczym nr 3 i na wybór Wójta Gminy K.. Podtrzymał również twierdzenia, że w trakcie wyborów zaistniały liczne inne nieprawidłowości wymienione w uzasadnieniu wniesionego protestu.

Zarzucił, że Sąd Okręgowy pozostawiając protest bez rozpoznania, nie wezwał wcześniej wnioskodawcy do uzupełnienia jego braków formalnych ani nie odniósł się do innych nieprawidłowości wskazanych w uzasadnieniu protestu. W związku z powyższym skarżący wniósł również o zobowiązanie Sądu I instancji do wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia braków formalnych protestu wyborczego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne i podlega oddaleniu na podstawie art. 385 w

zw. z art. 397 § 2 i 13 § 2 k.p.c.

W treści zażalenia skarżący ograniczył się do podtrzymania wszystkich zarzutów wskazanych zarówno w petitum jak i w uzasadnieniu wywiedzionego protestu wyborczego. Nie zaprzeczył przy tym, że wbrew dyspozycji art. 392 § 2 Kodeksu wyborczego we wniesionym proteście nie zostały przedstawione lub wskazane dowody, na których opiera swoje zarzuty. Stosownie zaś do art. 393 § 2 Kodeksu wyborczego Sąd okręgowy pozostawia bez dalszego biegu protest wyborczy wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną lub niespełniający warunków określonych w art. 82 § 1 i 392.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej regułami kluczowe znaczenie ma sformułowanie zarzutu w proteście wraz z przedstawieniem jego podstawy faktycznej. Wbrew stanowisku skarżącego, w trakcie postępowania nie jest dopuszczalna żadna forma procesowa uzupełnienia lub zmiany protestu. Regulacja z art. 392 Kodeksu wyborczego nakłada na wnoszącego protest obowiązek przedstawienia lub wskazania dowodów już w proteście, wykluczona więc jest nawet możliwość odpowiedniego stosowania art. 130 k.p.c. i wzywania do wskazania dowodów. Rozpoznawanie protestów przez sądy okręgowe jest bowiem szczególnym działaniem sądów. Stosownie do art. 83 § 2 Kodeksu wyborczego zasady wnoszenia protestów i tryb ich rozpatrywania, a także orzekania o ważności wyborów określają przepisy szczególne kodeksu. Odrębna i samodzielna regulacja z art. 392 Kodeksu wyborczego wyłącza stosowanie przepisów kodeksu postępowania cywilnego w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych. Wyjątkowy charakter powyższych unormowań zawartych w Kodeksie wyborczym wyklucza również możliwość działania przez Sąd z urzędu w zakresie poszukiwania i gromadzenia dowodów.

Dodać należy, że także w zażaleniu skarżący nie wskazał jakichkolwiek dowodów dla wykazania swoich zarzutów. Ponownie załączył jedynie kopię protokołu wyników głosowania i wyników wyborów Wójta Gminy K., choć zgodnie z żądaniem zawartym w przedmiotowym proteście wnoszący domagał się stwierdzenia nieważności wyborów do Rady Gminy K.. Powyższy dokument nie dowodzi zatem żadnego z zarzutów podniesionych w proteście, w szczególności zarzutu popełnienia przestępstwa przez kandydata na radnego R. K.. Żadne wnioski dowodowe mające na celu wykazanie podniesionych zarzutów nie zostały zaś zgłoszone.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.