Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Lucyna Guderska (spr.)

Sędziowie: SSA Mirosław Godlewski

SSA Jacek Zajączkowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Sztuka

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. w Łodzi

sprawy S. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych III Oddziałowi w W.

o emeryturę,

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku

z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt: VI U 1216/12;

zmienia zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że przyznaje S. M. prawo do emerytury od 1 sierpnia 2012 roku.

Sygn. akt III AUa 991/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w W. decyzją z dnia 9 sierpnia 2012 r. odmówił S. M. prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia, podkreślając że decyzja jest dla niego krzywdząca, gdyż legitymuje się świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2013r. Sąd Okręgowy w Płocku zmienił powyższą decyzję i przyznał S. M. prawo do emerytury od 4 maja 2012r.

Sąd I instancji ustalił, że S. M., urodzony (...), wniosek o emeryturę złożył w dniu 3 sierpnia 2012r.

Przy uwzględnieniu spornego między ubezpieczonym a organem rentowym – jako okresu pracy w szczególnych warunkach – okresu zatrudnienia odwołującego się od 23 lutego 1977 r. do 30 czerwca 1995r. w (...) w upadłości na stanowiskach: ślusarz narzędziowy, inspektor ds. planowania produkcji i starszy inspektor ds. planowania produkcji, starszy mistrz, specjalista ds. kompletacji, specjalista ds. postępu technicznego, specjalista ds. płac, specjalista ds. normowania, monter konstrukcji metalowych na wysokości w (...), specjalista ds. przygotowania produkcji, Sąd Okręgowy ustalił, że S. M., wykazał na dzień 1 stycznia 1999r. ponad 25-letni okres ubezpieczenia, w tym 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, a skoro nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego i ukończył 60 lat życia, to spełnia wszystkie warunki niezbędne do przyznania emerytury określone w art. 184 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił decyzję organu rentowego i przyznał S. M. prawo do emerytury od (...)r., tj. od daty ukończenia 60 lat.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia, w części daty początkowej, od której zostało przyznane ubezpieczonemu prawo do emerytury, złożył organ rentowy zarzucając naruszenie prawa materialnego poprzez błędną jego interpretację i niewłaściwe zastosowanie, a w szczególności art. 129 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przez przyznanie S. M. prawa do emerytury od dnia 4 maja 2012 r., w sytuacji gdy wniosek o to świadczenie złożył w dniu 3 sierpnia 2012r.

Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części przez przyznanie S. M. prawa do emerytury od dnia 1 sierpnia 2012r.

W uzasadnieniu apelacji organ rentowy wskazał, że S. M. złożył wniosek o emeryturę w dniu 3 sierpnia 2012 r., zaś zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa. W myśl natomiast art. 129 ust. 1 ustawy, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, a zatem wypłata ubezpieczonemu świadczenia może być podjęta nie wcześniej jak od 1 sierpnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Apelacja organu rentowego jest zasadna.

Stosownie do treści art. 100 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 153 z 2009r., poz. 1227 z późn. zm.) prawo do świadczeń z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Z wyjątkiem sytuacji zamiany z urzędu renty z tytułu niezdolności do pracy na emeryturę (art. 24a i art. 27a ustawy), samo spełnienie warunków nabycia prawa do świadczenia nie rodzi jednak po stronie organu rentowego zobowiązania do wypłaty powstałego świadczenia, gdyż zależy to od złożenia przez ubezpieczonego stosownego wniosku. Ustawa o emeryturach i rentach rozróżnia bowiem moment powstania prawa (tj. spełnienie warunków) od momentu wypłaty świadczenia. Jak słusznie podnosi skarżący, generalną zasadą prawa emerytalno-rentowego określoną w art. 129 ust. 1 tej ustawy jest, że świadczenia wypłaca się na wniosek zainteresowanego, poczynając od dnia powstania prawa do emerytury lub renty (tj. spełnienia ustawowych warunków), lecz nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie. Reguła powyższa wyklucza możliwość wstecznego wypłacania świadczeń, tj. za okres po nabyciu prawa, a przed złożeniem wniosku, co w literaturze przedmiotu uzasadnia się zapobieganiem powstawaniu zjawiska kapitalizacji świadczeń. Można więc powiedzieć, że – jakkolwiek same świadczenia z ubezpieczeń emerytalno-rentowych nie ulegają przedawnieniu (z wnioskiem można wystąpić w każdym czasie) – przedawnieniu ulega roszczenie o wypłatę tych świadczeń w sytuacji niezgłoszenia wniosku o emeryturę lub rentę po nabyciu prawa do nich.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, że wobec złożenia przez S. M. wniosku o emeryturę w dniu 3 sierpnia 2012r. – stosownie do treści art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - przyznanie mu prawa do tego świadczenia winno nastąpić od dnia 1 sierpnia 2012r. Dlatego też Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 386 § 1 kpc, zmienił wyrok w zaskarżonej części i orzekł, jak w sentencji.