III AUa 1042/12 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Łodzi z 2013-03-15
Sygn. akt: III AUa 1042/12
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSA Iwona Szybka
Sędziowie: SSA Maria Padarewska - Hajn
SSA Jacek Zajączkowski
Protokolant: sekr. sądowy Aleksandra Słota
po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 r. w Łodzi
sprawy J. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o uregulowanie należności,
na skutek apelacji organu rentowego
od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu
z dnia 8 maja 2012 r., sygn. akt: V U 741/10;
postanawia:
odrzucić apelację.
Sygn. akt III AUa 1042/12
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 26 maja 2010r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. ustalił wysokość należności J. K. z tytułu nieopłaconych składek na: ubezpieczenia społeczne za okresy: kwiecień 2000r. – czerwiec 2000r., październik – grudzień 2000r., marzec – kwiecień 2001r., listopad 2002r., styczeń 2003r. w wysokości 3.658,78 zł; - ubezpieczenie zdrowotne za grudzień 2000r., marzec 2001r., kwiecień 2001r., listopad 2002r. w wysokości 367,79 zł; - Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za: listopad 2000r., grudzień 2000r., marzec 2001r., kwiecień 2001r. w wysokości 103,77 zł oraz kosztów upomnienia w wysokości 17,60 zł, odsetek za zwłokę naliczonych do dnia 25 maja 2010r. od nieopłaconych w terminie składek w łącznej wysokości 6.186 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona zarzuciła błędne rozliczenie wpłat na konto ZUS, co naraża ją na powtórne zapłacenie tych samych składek. Podniosła, że z dokumentów otrzymanych z ZUS wraz z decyzją oraz z odpowiedzi na skargę wynika sprzeczność, co do rozliczeń środków i jej wpłat na konto ZUS.
Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.
Sąd Okręgowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 8 maja 2012r. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustalił wysokość należności J. K. z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne za listopad 2002r. w kwocie 417,45 zł oraz za styczeń 2003r. w wysokości 433,20 zł i odsetek za zwłokę naliczanych do dnia 25 maja 2010r. od nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne za listopad 2002r. w kwocie 412 zł i styczeń 2003r. w kwocie 377 zł oraz ustalił wysokość należności J. K. z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za listopad 2002r. w wysokości 95,88 zł oraz odsetek od tej kwoty za zwłokę naliczonych do 25 maja 2010r. w kwocie 100 zł.
W apelacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaskarżył niniejszy wyrok w całości, zarzucając:
1) naruszenie prawa materialnego: - art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że należności z tytułu składek do których uregulowania zobowiązana była ubezpieczona w tym z tytułu nieopłaconych składek na: - ubezpieczenia społeczne za okresy kwiecień 2000r. – czerwiec 2000r., październik – grudzień 2000r., marzec – kwiecień 2001r., - na ubezpieczenie zdrowotne za grudzień 2000r., marzec 2001r., kwiecień 2001r.; - Fundusz Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za: listopad 2000r., grudzień 2000r., marzec 2001r., kwiecień 2001r. uległy przedawnieniu podczas gdy taki wniosek nie znajduje potwierdzenia w okolicznościach niniejszej sprawy;
- art. 24 ust.5b ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, poprzez brak jego zastosowania i w konsekwencji błędne ustalenie, że nie wystąpiły okoliczności skutkujące zawieszeniem biegu terminu przedawnienia, a należności z tytułu składek uległy przedawnieniu;
2) naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c., poprzez nieuwzględnienie okoliczności wpływających na zawieszenie biegu terminu przedawnienia i bezpodstawne przyjęcie, że należności z tytułu składek za lata 2000 i 2001 uległy przedawnieniu, podczas gdy biorąc pod uwagę całokształt okoliczności faktycznych sprawy, taki wniosek nie jest uprawniony.
Wskazując na wyżej wymienione podstawy apelacji, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Apelacja jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 373 k.p.c.
Przedmiotem rozpoznania w sprawie z odwołania J. K. była decyzja ZUS dotycząca uregulowania zaległych należności składkowych i odsetek za okresy: kwiecień 2000r. – czerwiec 2000r., październik – grudzień 2000r., marzec – kwiecień 2001r., listopad 2002r., styczeń 2003r. Sąd Okręgowy natomiast w zaskarżonym wyroku odniósł się jedynie do kwestii należności składkowych za listopad 2002r. i styczeń 2003r.
W tej sytuacji, gdy Sąd Okręgowy nie orzekł o oddaleniu odwołania w pozostałym zakresie a apelacja odnosi się także do kwestii należności składkowych i odsetek za pozostałe wskazane w zaskarżonej decyzji okresy, tj. dotyczy kwestii pominiętej w sentencji zaskarżonego wyroku, to apelacja została skierowana przeciwko orzeczeniu nieistniejącemu i jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 367 k.p.c. w zw. z art. 369 § 1 k.p.c. apelacja przysługuje od wyroku wydanego, a więc istniejącego (por. post. SN z 11.09.2002r.; post. SN z 07.10.1998r. ). Wskazać przy tym należy, że w przypadku, gdy Sąd nie orzekł o całości żądania, stronie przysługuje prawo do złożenia w myśl art. 351 § 1 k.p.c. wniosku o uzupełnienie wyroku. W niniejszej sprawie organ rentowy w przewidzianym terminie wniosku takiego nie złożył.
Wobec powyższego Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację: Iwona Szybka, Maria Padarewska-Hajn , Jacek Zajączkowski
Data wytworzenia informacji: